گلنار وکیل گیلانی بانوی جوانی که سال گذشته به سمت ریاست فدراسیون چوگان انتخاب شد و در یک سال گذشته توانسته بود تحول فوق العاده ای را در این رشته ایجاد کند و انحصار این رشته را از دست گروهی اشرافی مالک اسب در بیاورد،خیلی بی سر و صدا اخراج شد. ظاهرا انتشار عکس های خصوصی گلنار وکیل گیلانی دلیل این موضوع بوده است.
اما گلنار وکیل گیلانی که چند ماه پیش مهمان خندوانه بود درباره اخراجش می گوید: عدهای ناجوانمردانه عکسهای خصوصی من را منتشر کردند من میدانم این کار را چه کسی انجام داده اما نمیخواهم نامی از او ببرم. وزیر ورزش برای جلسه با ما وقت ندارد. آنچه مسلم است من هیچ کار خلافی انجام ندادم و تا روز آخر به وظیفهام که توسعه چوگان است ادامه خواهم داد.
بیوگرافی و مصاحبه با گلنار وکیل گیلانی پیش از ماجرای اخراجش
قصه یک دختر چوگان باز ایرانی حال و هوای جوانیش و بیتعارف و بیآلایشی او از صفاتی است که در همان برخورد اول برای مخاطب روشن میکند که چرا از یک جمع ۱۷ نفره از بزرگان ورزش چوگان، ۱۵ نفر وی را به عنوان رئیس فدراسیون انتخاب کردهاند.
دکتر وکیل گیلانی به واسطه چوگان بازی پدر، از کودکی با این ورزش آشنا بوده است و این فرصت را داشته که از ۹ سالگی سوارکاری را بیاموزد و از ۱۵ سالگی هم شروع به چوگان بازی کند. حالا او در ۳۶ سالگی، تجربههای زیادی از جمله نایب رئیسی فدراسیون چوگان بانوان را داشته و بزرگترین دغدغهاش این است که بتواند دین خود را به این ورزش ادا کند و گامی برای احیای آن در جهان بردارد.
قهرمان داستان ما خانم دکتر گلنار وکیل گیلانی، دامپزشک و رییس فدراسیون چوگان است. دامپزشکی و چوگان، شاید هر دو بلافاصله ما را به یاد مردانی درشت هیکل و خشن بیاندازند. اما وقتی یک زن دامپزشک باشد و هم چوگان کار، حتما قهرمان است. چون برخلاف آن چیزی عمل کرده و موفق شده که در ذهن همهی ما کلیشه شده است. در بین خاطره هایش تعریف میکرد «یکروز در دانشکده دامپزشکی مشغول جراحی یک گاو بودم که آقای دکتری به من گفتند شما بهتر است بروید سراغ جراحی سگ و گربه .گاو برای زن خیلی سنگین است.گفتم آقای دکتر من این کار را با مغزم و تکنیک انجام میدهم هر جا به زور بازو نیاز بود شما را خبر می کنم.»
اما داستان به شکل رقم خورد که انتخابات ریاست فدراسیون چوگان در تاریخ ۳۰ فروردین ماه در محل سالن اجتماعات وزارت ورزش و به ریاست دکتر سید عبدالحمید احمدی، معاون آموزش وزارت ورزش و جوانان برگزار گردید. دکتر گلنار وکیل گیلانی به عنوان سومین بانوی ایرانی در پست ریاست فدراسیونهای ورزشی با کسب ۱۳ رای از مجموع ۱۵ رای ماخوذه به عنوان رئیس فدراسیون چوگان انتخاب گردید.
وی در دی ماه ۱۳۹۵ مهمان برنامه خندوانه بود و رامبد جوان هم برنامه ویژه ای برای این رئیس فدراسیون جوان و پر تلاش داشت.
دکتر گلنار وکیل گیلانی در گفت و گو با ایران بانو از چوگان بازی گفت و اهدافش را برای حیات دوباره این ورزش بویژه حضور زنان بیان کرد.
«خانمها به واسطه همین جنسیت صبورتر هستند و باملایمت کارها را پیش میبرند و این برای یک مدیر حسن بزرگی است که بتواند کارها را با آرامش جلو ببرد.برای همین انتخابم از سوی اعضای مجمع چوگان را یک فرصت میدانم تا در گام اول، مهمترین و بزرگترین هدف فدراسیون یعنی ثبت بازی چوگان به نام ایران را در سازمان جهانی یونسکو دنبال کنم چرا که با وجود آنکه این کار باید توسط سازمان میراث فرهنگی صورت پذیرد باز هم نیاز به در اختیار داشتن مدارک و شواهد لازم است که نخستین تلاشم در کنار سایر دوستداران ورزش چوگان تحقق این موضوع است.»
گلنار گیلانی: «لازم نیست مشهور باشی، کافیست تلاشگر باشی تا قهرمان شوی» نوشتن از قهرمانها گاهی سخت میشود، سخت از آنی که فکرش را میکردی. به دنبال داستانی در زندگیاش میگردی و پیدا نمیکنی. داستان دارد، زیاد هم دارد؛ اما نمیگوید. و این کار تو را سخت میکند، باید از کوچکترین اشارههایش به موضوعی یا خاطرهای، داستان را کشف کنی یا در ذهنات بسازی. مصاحبه را هزار بار بالا و پایین میکنی تا جایی را بیابی و به همان چنگ بیاندازی برای شروع داستان قهرمانات. هر قصهای شروعی دارد و میانه و پایانی. ولی بیشتر قهرمانهایی که من دیدهام پایانی نداشتند، یعنی هنوز در حال تلاش و پیشرفت هستند و نمیتوان در داستان زندگی آنها نقطهی پایان گذاشت.
میگوید: « پدرم چوگانباز بودند.من هم رفتم دنبال اسب و چوگان و از نه سالگی اسبسواری را آموختم. از پانزده سالگی چوگان بازی می کنم.» و من هم دختربچهای را تصور میکنم که با جثهی کوچکش روی اسب نشسته و بارها زمین خورده تا اسب رامش شود. شاید همین برای تعریف یک قهرمان کافی باشد. این که با وجود کوچکیش، به مصاف چیزی بزرگتر برود و بارها شکست بخورد تا به پیروزی برسد.
در خیلی از داستانهای قدیمی، قهرمان استاد یا الگویی برای آموختن دارند، گاهی مبارزه و گاهی خود زندگی را میآموزند. «من الگوهای زیادی داشته ام. اما الگوی اصلی من در زندگی و قهرمان واقعی من پدرم است چون پدرم در همه کارها جز بهترین ها بودند و روابط عمومی خوبی هم با مردم دارند. الگوی دیگر من یکی از استادهایم بودند. آقای دکتر نوروزیان. از ششسالگی ایشان را میشناختم. او به من یاد داد در هر کاری که میخواهم انجام دهم سعی کنم از بهترینها باشم.حالا فرقی نمیکند راننده باشم یا دکتر دامپزشک.»
آنچه این روزها دکتر وکیل گیلانی به عنوان رئیس فدراسیون چوگان به آن فکر میکند حفظ هویت چوگان برای ایرانیان است و اگر چه خبر دارد که بودجه نیست و مشکلات زیادی دامنگیر حمایت از بدنه ورزشی است اما معتقد است چوگان با هویت و فرهنگ ایرانی گره خورده است و باید برای احیای آن، کمک شود.
او معتقد است جای چوگان به عنوان یک ورزش ایرانی در بدنه آموزشی کشور خالی است؛ برای همین هم کمیته استعدادیابی فدراسیون چوگان در گام نخست از ریاست یک زن در رأس فدراسیون چوگان تشکیل شده است تا پای شناساندن این بازی ورزشی به مدارس و دانشگاههای کشور باز شود و در کارگاههای آموزشی هم قدمت این ورزش ایرانی به جامعه معرفی شود و هم فرصت حضور چهرههای جوان در این ورزش فراهم شود تا چوگان با پشت سر گذاشتن همه فراز و نشیبها، ققنوس وار زنده شود و با نام و پرچم ایران در جهان بدرخشد.
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
⇐ کلیک کنید: مشاهده مطالب جدید و داغ امروز ⇒
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
من هم ۱۴ ماه میشه با پدر خوانده نه تنها چوگان بلکه در صنعت و خون خوردن کارگر در افتاده ام چه جوری میشه به این خانوم تماس بگیرم متاسفانه کل حکومت و خریدن
خندوانه رو دیدم. واقعا شخصیت دوست داشتنی دارن