در این مطلب از حیاط خلوت قصد داریم بیوگرافی لاله صدیق و عکس های این بانوی راننده حرفه ای را برای شما همراهان عزیز منتشر کنیم.
لاله صدیق متولد ۲۷ بهمن سال ۱۳۵۵ مجرد و فرزند ارشد خانواده است، نفر اول رشته اتومبیل رانی در خاورمیانه و نفر سوم همین رشته در دنیا می باشد؛ وی حساس و زود رنج، دل رحم، سمج در انجام کار، ساده و بی آلایش و مخالف زورگوئی است، البته این خصوصیا اخلاقی از زبان خودش عنوان شده است. اما آن چیزی که در برخورد اول قابل مشاهده است رفتاری بسیار مهربان، خوش بیان، صمیمی و فروتن است.
لاله صدیق، نامش در کتاب مشهور ترین زنان جهان به ثبت رسیده و این نکته زمانی مهمتر جلوه می کند که بدانیم از ایران تنها دو نفر اسمشان در این کتاب ثبت شده که یکی از آنها لاله صدیق است.
لاله صدیق متولد تهران است به گفته خودش از ۱۳ سالگی رانندگی می کند. دانشجوی دکترای مهندسی صنایع و در دانشگاه آزاد واحد مرکزی صنایع تدریس می کند.
مدتی پیش که برای مسابقات کشوری در پیست مجموعه ورزشی آزادی بود توسط حراست ورزشگاه از حضورش در پیست ممانعت به عمل آمد. البته به گفته خودش این حرکت ها برایش معمولی شده است و همیشه تا آخرین لحظات نمی داند که آیا می تواند در مسابقه حضور پیدا کند یا نه. جالب اینجاست که از حضور عکاس های خانم در پیست که همراه خانم صدیق بودند هم جلوگیری کردند. به هر حال خانم صدیق با پشتکار شخصی توانسته زن شماره یک اتوموبیل رانی در ایران باشد. خانم لاله صدیق قهرمان اتومبیلرانی (مشترک زنان و مردان) در ایران و خاورمیانه است که ادعا شده در آخرین مسابقهاش تقلب نموده است. به همین جهت او به “شوماخر ایرانی معروف است.
مصاحبه با لاله صدیق شوماخر ایران
لاله تو به عنوان “شوماخر ایران” لقب گرفته ای. چه احساسی داری از اینکه توانسته ای به این مرحله برسی؟
اصولا خانم ها مقداری ملاحظه کارتر هستند. یکسری ریسک هایی را کمتر قبول می کنند. اما نمی شود گفت که مهارت در رانندگی رابطه مستقیم با جنسیت دارد. برخی از آقایان هم هستند که رانندگی آنها افتضاح است.
نمی توانم بگویم به اندازه موهای سرم ولی به اندازه یک پنجم موهای سرم تصادف کرده ام. البته اکثر تصادف ها ناخوشایند هستند و هیچوقت کسی نمی تواند بگوید که از تصادف خاطره خوبی دارد.به گزارش پارس ناز به نقل از پرشین استار، اما تصادف هایی که منجر به صدمه جسمی می شوند، ناخوشایند تر از تصادف هایی هستند که صرفا خسارت مالی بر جای می گذارند. من یک بار در کنار پیست اتومبیلرانی ایستاده بودم و تماشاچی بودم ولی خیلی نزدیک به پیست ایستاده بودم. یکی از ماشین هایی که مسابقه می داد، از کنترل راننده خارج شد و با من برخورد کرد که منجر به شکستن گردنم شد و بدترین خاطره تصادفم بود.
بله. یک بار در شهر رانندگی می کردم و منجر به شکستن پایم شد. باعث این مساله اشتباه از جانب یک راننده مینی بوس بود که تصادف خیلی بدی بود.
دوست دارم سوال دوم را اول پاسخ بدهم. ماشین مورد علاقه من “بوگاتی ویرون” است که البته سریع ترین ماشین شهری است که تاکنون ساخته شده است و چهارصد و هفت کیلومتر سرعت آن است. ماشین شهری من “هیوندای سوناتا” است و دوست دارم معمولا بین خانواده بنز یا بی.ام.و ماشین داشته باشم.
اگر راه باز باشد در حد متعارف سریع رانندگی می کنم چون عاشق سرعت هستم و وقتی سرعتم زیاد می شود یعنی سرعتم بیش از دویست و بیست یا دویست و چهل کیلومتر می شود، احساس می کنم که جوان تر می شوم و اکسیر جوانی در بدنم پیدا می شود و احساس می کنم به عقب برمی گردم و جوان تر می شوم.
متاسفانه یا خوشبختانه چیزی به نام ترس در وجود من نیست و من تا حالا نترسیده ام.
گردآوری:حیاط خلوت
منبع:پارس ناز
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
⇐ کلیک کنید: مشاهده مطالب جدید و داغ امروز ⇒
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥