حیاط خلوت مجله تفریحی شامل جذاب ترین مطالب سرگرمی و سبک زندگی تحقیق در مورد اسب و متوسط عمر اسب ها
طول عمر اسب ها با توجه به به نژاد ، شرایط محیطی و روش نگهداری آن ها متفاوت است اما متوسط عمر اسب ها بین ۲۵ الی ۳۰ سال است . در ادامه یک تحقیق در مورد اسب ، نژاد های اسب و ویژگی های جالب اسب ها را می خوانید .
عمر اسب چقدر است / متوسط عمر اسب ها
اسب ها را بهتر بشناسیم
اسب (اکوس فروس کابالوس) یک پستاندار سم دار است
زیر گونه ای از یکی ۷ گونه بازمانده از خانواده اکویدا است .
این جانور پستاندار و فَردسُم است و به تیره اسبیان تعلق دارد.
اسب بالغ بر ۴۵ تا ۵۵ میلیون سال پیش از یک موجود چند پنجه ای کوچک جثه ، حیوان تک پنجه ای امروزی ، پدید آمده است .
از نظر تکاملی طبق یافته های فسیلی ، منشاء اسبهای امروزی از پستاندار کوچکی تحت عنوان ائوهیپوس
که شباهت زیادی به روباه داشته و مربوط به حدود ششصد میلیون سال قبل ، یعنی دوران ائوسن از نظر زمین شناسی است می باشد .
انسانها در حدود ۴۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح شروع به رام کردن اسبها کردند.
البته اسب‌هایی وجود دارند که هرگز اهلی نشده‌اند؛ برای نمونه اسب شوالسکی تنها زیرگونه‌ای است که واقعاً تاکنون وحشی باقی‌مانده است.
اسبها توانایی خوابیدن هم ایستاده و هم دراز کشیده را دارند .
اسبهای ماده مادیان نامیده می شوند
یک اسب جوان کره اسب نامیده میشوند .
انسان و اسب در موردهای گوناگونی به صورت رقابتی یا غیر رقابتی با هم اندرکنش دارند
مانند کار به صورت اسب پلیس، کشاورزی، کارهای تفریحی و درمانی.
از دیرباز اسبها در میدان‌های جنگ کاربرد داشته‌اند به همین دلیل فن‌ها و ابزارهای سوارکاری و کنترل اسب بسیار گسترده‌اند.
محصولات بسیاری از اسب بدست می‌آید از آن جمله می‌توان به: گوشت، شیر، مو، استخوان، پوست و برداشت مواد دارویی از ادرار مادیان باردار اشاره کرد.
انسانها برای اسبهای اهلی، خوراک، آب، پناهگاه، مراقبت‌های پزشکی و نعل فراهم می‌کنند.
عمر اسب چقدر است ؟ / متوسط عمر اسب ها
طول عمر اسب اهلی امروزی به نژاد، روش نگهداری و شرایط محیطی بستگی دارد
اما متوسط عمر اسب ها میان ۲۵ تا ۳۰ سال است.
البته گونه‌های غیرمعمولی وجود دارد که تا ۴۰ سال و گاهی بیشتر هم عمر می‌کنند.
پیرترین اسبی که برای وجود آن سند در دسترس است بیلی پیر نام دارد که در سدهٔ ۱۹ میلادی زندگی می‌کرده و تا سن ۶۲ سالگی رسیده بود.
پونی ها عمر طولانی تری دارند.
خیلی از پونی ها بعد از ۳۰ سالگی هنوز به کارهای عادی شان ادامه می دهند.
بعضی از پونی ها بالای ۴۰ سال هم عمر می کنند
نژادهای اسبی که جثه بزرگی دارند عمرشان کمتر از نژادهای ریزجثه مثل اسب عرب است. البته استثنا همیشه وجود دارد.
نشانه های پیری اسب کدامند؟
از کجا باید بفهمیم یک اسب پیر است یا جوان؟
خب، نشانه های بالا رفتن سن در همه اسبها دقیقا یکسان نیست و این موضوع بستگی به نژاد و ژنتیک و همچنین نحوه مراقبت از اسب در طول زندگیش دارد.
در کل، اسب ها بعد از ۱۵ سالگی مسن در نظر گرفته می شوند.
اما این یک اصل کلی است و نمی شود آن را به همه اسبها تعمیم داد.
خیلی از اسب ها بعد از ۲۰ سالگی هنوز هم جوان و شادابند و حتی در این سن در مسابقات شرکت می کنند.
بعضی از نشانه های بالا رفتن سن در اسب از این قرارند:
• دور چشم و پوزه اسب هایی که خیلی سنشان بالاست موهای خاکستری در می آید.
• پوست اسب در سنین بالا شُل تر می شود و مو/ پوستش حالت زمختی پیدا می کند.
• اسب پیر نامنظم تر راه می رود، چون عضلات و مفاصلش ضعیف تر می شود.
• زخم ها و خراش های جزئی اسب در سن بالا دیرتر خوب می شود.
• اشتهای اسب در سنین بالا تغییر پیدا می کند.
• دندانهای جلوی اسب مسن بلندتر و دندانهای عقبی اش کوتاهتر از حد طبیعی می شود یا حتی از بین می رود.
• پشت اسب پیر گود می افتد.
• دور چشم اسب در سنین بالا گود می شود.
• اسب مسن انرژی کمتری در مقایسه با اسب جوان دارد.
عمر اسب چقدر است / متوسط عمر اسب ها
تعیین سن اسب از روی دندان
شناسائی سن، در اسب شناسی اهمیت بسزائی دارد .
علاوه بر اینکه بهداشت ، تغذیه و تعلیف تابع سن می باشد از لحاظ دامپزشکی نیز بعضی از بیماری های مشخص در سنین معینی ظاهر می شوند .
بنابر این بعضی از ناخوشی ها در جوانی و برخی دیگر در پیری پدید می آید
و پیروی از قوانین فیزیولوژی ، در سنین مختلف زندگی وضع خوراک و پوشاک و نحوه عمل بهداشت تغییر می کند .
از اینرو دانستن سن دامهای اهلی برای دامپزشک چه از نظر پیش بینی و پیش گیری امراض و چه از لحاظ درمان اهمیت مخصوصی دارد .
اسب داران و علاقمندان به اسب از خیلی قدیم متوجه شدند که بمرور زمان دندانهای اسب تغییر شکل می دهند
و علامتهای گوناگونی در روی آن ظاهر می شود که از روی آن علامات متخصصان فن سن تقریبی او را معین می کنند
به تدریج که سطح برشی دندان های ثنایا ساییده می شود شکل رویه دندان تغییر می کند.
به این ترتیب یک فرد مجرب می تواند با معاینه دندان های اسب سن آن را تخمین بزند.
نخست لازم است که دندان های شیری را از دائمی تشخیص داد.
************************************
تحقیق در مورد لانه سازی پرندگان
************************************
دندان های ثنایای شیری کوچک و سفید بوده و به طرف لثه نوک تیز به نظر می رسند
در صورتیکه دندان های دائمی بزرگتر و زردتر هستند.
دندان های ثنایا شامل دندان ها مرکزی ۲ تا در وسط، جانبی ۲ تا در دو طرف مرکزی و ۲ تا گوشه ای در کناره ها در هر فک می باشند.
بعد از آنکه اسب دندان های دائمی اش کامل شد سن آنها از طریق تغییر شکل سطح دندان ها
و زاویه ای که دندان ها به تدریج با بالارفتن سن اسب تشکیل می دهند
و همچنین شکل سطح مقطع دندان ها که از بیضی به مثلثی تغییر می کند تخمین زده می شود.
سن اسب ها از طریق سنجش رشد و مرحله رشد دندان ها مشخص می شود.
قوس دندان اسب ها در جوانی نیم دایره کامل را تشکیل می دهد اما در پیری خیلی به خط مستقیم نزدیک می شود.
تشخیص سن اسب خیلی جوان و خیلی پیر آسان است.
در کره های جوان هیکل خمره ای دو شاخه ضخیم. پیشانی برآمده و تنه روی دست و پای بلندقرار گرفته است.
در صورتیکه در دامهای خیلی پیر، لبها نازک و آویزان دو شاخه نازک و برنده نمکدان یا گودال گود رفته است.
سن اسب موقعی حقیقی است که از روی ورقه هویت و تاریخ تولد تعیین شود و در موقعی تقریبی است که از روی علایم خارجی و تغییرات ظاهری بعضی از اعضاء مخصوصا دندانها معین شود.
حواس اسب ها
حس‌های اسب معمولا از حس‌های انسان توانمندتر است.
اسب مانند درندگان باید همواره از رویدادهای پیرامونش آگاه باشد.
بینایی اسب ها
اسبها در میان پستانداران خشکی، بزرگترین چشم را دارند و البته چشمانی در دو سوی سرشان دارند.
با این چشم‌ها، بازهٔ دید اسب به بیش از ۳۵۰° می‌رسد که نزدیک به ۶۵° آن را با هر دو چشم و ۲۸۵° باقی مانده را با یک چشم می‌بیند.
اسبها دید بسیار خوبی در شب و روز دارند اما تنها دو رنگ را می‌بینند.
وضعیت دید آنها از نظر رنگ مانند کوررنگی در انسان است
که تنها چند رنگ، بویژه قرمز و رنگ‌های مرتبط با آن به صورت سایهٔ سبز قابل دیدن است.
چشم‌های آنها با قطر تقریبا ۵ سانتیمتر تقریبا بزرگترین چشم در میان پستانداران است
و از نظر حجمی چشم اسبها تقریبا ۹ برابر بزرگتر از چشم انسان است.
چشم اسب سه پلک دارد، دو پلک عادی و پلک سوم یا غشای چشمک زن که در گوشه داخلی چشم قرار دارد و گاهی آن را تمیز و روان می‌کند.
اسبها نمی‌توانند مثل انسانها چشمشان را به درستی متمرکز کنند.
در عوض، قسمت پایین شبکیه آنها اشیای دور و قسمت بالایی اشیای نزدیک را می‌بیند.
این یعنی اگر می‌خواهید بدانید که اسب به کجا نگاه می‌کند، باید ببینید سرش را چطور نگه داشته است.
مثلا اگر دیدید یک اسب در مزرعه ایستاده، سرش را بالا گرفته و گوش‌ها را به سمت جلو آورده، برای نمایش نیست، بلکه شاید چیز جالبی در فاصله دور دیده است.
شنوایی اسب ها
شنوایی اسب خوب است
و هر گوش آن می‌تواند تا ۱۸۰ درجه به دور خود بچرخد.
درنتیجه اسب توان آن را دارد تا صدای همهٔ ۳۶۰ درجهٔ پیرامونش را مستقیم دریافت کند
بدون آنکه نیاز باشد سرش را بگرداند.
بویایی اسب ها
بویایی آنها از انسان بسیار قوی تر است اما حس کلیدی برای آنها نیست،
آنها بیشتر بر بینایی خود تکیه می‌کنند.
اسبها توان بالایی در نگه داشتن تعادل خود دارند.
این حس ناخودآگاه اینکه در هر لحظه پاها کجا قرار دارند، در اسب بسیار بالا است.
حس لامسه اسب ها
اسب حس لامسهٔ پیشرفته‌ای دارد، این حس در پیرامون چشم‌ها، گوش‌ها و بینی حساس تر هم می‌شود.
توان حس لامسهٔ اسب به اندازه‌ای است که اگر یک پشه روی هر جایی از بدنش بنشیند، اسب متوجه آن می‌شود.
حس چشایی اسب ها
حس چشایی اسبها هم پیشرفته است،
برای همین در میان علف‌ها، میتوانند خوراکی را که بیشتر دوست دارند برگزینند و بخورند.
همچنین لب هایشان می‌تواند کوچکترین دانه‌ها را هم جدا کند.
اسبها عموما علف‌های سمی نمی‌خورند
اما گاهی دیده شده که با وجود آنکه علف‌های سالم در دسترس است اما اسب به سراغ علف‌های سمی برود.
متوسط قد و وزن اسب ها
قد اسبها از جدوگاه آنها سنجیده می‌شود؛ جایی که گردن به پشت جانور می‌رسد.
این نقطه از آن رو به عنوان مرجع به کار می‌رود که نقطه‌ای پایدار از دیدگاه کالبدشناسی است.
بر خلاف سر یا گردن، ارتفاع جدوگاه با حرکت دادن بخشهای مختلف بدن چون سر و گردن تغییر نمی‌کند.
اندازه اسبها بسته به نژادشان فرق می‌کند
ولی به رژیم غذایی هم مرتبط می‌شود.
اسبهای سواری کم‌وزن قدی میان ۱۶۳–۱۴۲ سانتیمتر دارند و وزنشان به ۵۵۰–۳۸۰ کیلوگرم می‌رسد.
اسبهای سواری بزرگتر قدی بالاتر از ۱۵۷ سانتیمتر دارند و اغلب بیشتر از ۱۷۳ سانتیمتر میشوند.
آنها همچنین وزنی میان ۶۰۰–۵۰۰ کیلوگرم دارند.
اسبهای سنگین‌وزن اغلب کمینه ۱۶۳ سانتیمتر قد با بیشینه‌ای برابر با ۱۸۳ سانتیمتر، و وزنی میان ۱۰۰۰–۷۰۰ کیلوگرم دارند.
احتمالاً بزرگترین اسب ثبت‌شده در تاریخ اسبی شایری به نام «سمپسون» بود که در ۱۸۴۸ به دنیا آمد.
او ۲۲۰ سانتیمتر طول و ۱۵۰۰ کیلوگرم وزن داشت.
امروزه مقام کوچک‌جثه‌ترین اسب جهان متعلق به تامبلینا است؛ اسبی بالغ و مینیاتوری که مبتلا به کوتولگی است.
قد تامبلینا ۴۳ سانتیمتر و وزنش ۲۶ کیلوگرم است.
عمر اسب چقدر است / متوسط عمر اسب ها / تحقیق در مورد اسب
دستگاه گوارش اسب ها
دستگاه گوارش به ترتییب از قسمتهای زیر تشکیل شده است:
۱- دهان:
با لبها آغاز و به حلق ختم می شود، در آن زبان و دندانها قرار داشته و غدد بزاقی با ترشحات خود به عنوان اولین عامل شیمیایی به هضم کمک می کنند.
۲- حلق:
یک سوراخ به سمت دهان، دو سوراخ به سمت بینی، یک سوراخ به سمت مری، یک سوراخ به سمت حنجره و دو سوراخ به سمت گوش دارد.
۳- مری:
از سه ناحیه دهانی، گردنی و سینه ای تشکیل شده و بافتی از جنس عضلات صاف غیر ارادی دارد.
۴- معده:
از دو بخش پیش معده و معده اصلی تشکیل شده که فقط معده اصلی سلولهای ترشحی دارد.
از بالا توسط دریچه کاردیا به مری و از پایین توسط دریچه پیلور به روده کوچک وصل می شود.
در معده سلولهای مرز نشین اسید معده ترشح می کنند و محیط را اسیدی می کنند.
همچنین این سلولها ماده ای به نام فاکتور درونی ترشح می کنند که با ویتامین ب۱۲ موجود در غذا ترکیب شده و موجب جذب آن در انتهای روده باریک می شود.
سلولهای اصلی پپسینوژن ترشح می کنند که در محیط اسیدی معده به پپسین تبدیل می شود و بر روی مولکولهای پروتئینی اثر می کند.
سلولهای موکوس که پیش ساز سلولهای مخاطی، مرزنشین و اصلی می باشند، حاوی موسین هستند.
۵- روده ها:
الف) روده کوچک: که از سه بخش دوازدهه، تهی روده (میانی) و لگنی تشکیل شده است.
روده باریک دو نوع حرکت دارد که یکی باعث راندن مواد غذایی به سمت روده بزرگ و یکی باعث مخلوط شدن غذا با شیره های گوارشی می شود.
ب) روده بزرگ: شامل، روده کور، قولون و راست روده که به مخرج منتهی می شود.
در روده کور و قولون هضم میکروبی که قسمت مهمی از هضم است انجام می شود و این دو قسمت از بخشهای مهم دستگاه گوارشند.
علاوه بر غدد بزاقی، لوزالمعده و کبد هم از غدد ضمیمه دستگاه گوارش هستند.
در ضمن اسب کیسه صفرا ندارد ولی این به معنی عدم تولید صفرا نیست و فقط عضو ذخیره آن را ندارد ولی صفرا ترشح می کند.
غذای اسب
اسب ها جانوری گیاه‌خوار هستند.
خوراک این حیوان علوفه، چمن و دیگر رشته‌های گیاهی است.
غذا باید متناسب با کار و سن و وزن اسب بوده و تامین کننده نیازهای رشد و انرژی او باشد.
اسب به طور پیوسته در تمام روز در حال چریدن است بنابراین در مقایسه با انسان، معدهٔ نسبتا کوچکی دارد
ولی در مقابل روده‌ای بسیار بلند دارد.
این روده جابجایی پیوستهٔ مواد خوراکی و تغذیهٔ بدن را آسان می‌کند.
یک اسب ۴۵۰ کیلوگرمی در روز ۷ تا ۱۱ کیلوگرم غذا می‌خورد
و در یک روز معمولی ۳۸ تا ۴۵ لیتر آب می‌نوشد.
اسبها برخلاف بسیاری از جانوران نشخوار کننده مانند انسان اند و تنها یک معده دارند
اما برخلاف انسانها میتوانند سلولز را هضم کنند.
هضم سلولز در سکوم و پیش از ورود به رودهٔ بزرگ روی می‌دهد.
اسبها نمی‌توانند خورده هایشان را بالا بیاورند
برای همین اگر اسبی نتواند خوراکش را به خوبی هضم کند دچار درد شکمی، یکی از عامل‌های معمول مرگ، می‌شود.
آب ۶۰% وزن بدن را تشکیل می دهد و عامل جذب غذاست.
حافظه
آیا تا به حال به نام خنده دار یک اسب خندیده اید؟ یا پاسخ فلیمن او را مسخره کرده اید؟
اگر این کار را کرده اید، باید بدانید که اسب توهین یا تمسخر شما را تا آخر عمر از یاد نمی‌برد.
تحقیقی که در سال ۲۰۱۰ انجام شد نتایج شگفت انگیزی درمورد هوش اسب ها، به خصوص حافظه آنها داشت.
اسبها نه تنها بهتر از آنچه فکر می‌کردیم کلمات ما را درک می‌کنند، حافظه آنها حداقل به اندازه فیل‌ها خوب است.
اگر با یک اسب با مهربانی رفتار کنید، تا آخر عمر شما را دوست خود می‌داند.
اسبها وقتی دوباره آنها را ببینند دوستی خود را از سر می‌گیرند و مهم نیست که چقدر از هم دور بوده اند.
هم چنین آنها مکان‌ها را خیلی خوب به یاد می‌آورند.
بیشتر اسبها وقتی به جایی می‌روند که خاطره بدی از آن دارند، عصبی میشوند.
حافظه خوب و هوش نسبتا قوی اسبها همیشه چیز خوبی نیست.
اگر خسته شوند، میتوانند متوجه شوند که چطور خودشان را آزاد کنند و قفل‌ها را باز کنند و وقتی این روش‌ها را یاد بگیرند هرگز فراموش نمی‌کنند.
عمر اسب چقدر است / متوسط عمر اسب ها / تحقیق در مورد اسب
نژاد اسب ها
نژاد اسب بسته به خوی حیوان، دارای سه دستهٔ مهم است:
اسبهای سرزنده یا «پُرحرارت» که میتوانند در سرعت‌های بالا داشته باشند
اسب «خونسرد» مانند اسبهای بارکشی و پونی که برای کار سنگین و سرعت کم مناسبند
و «اسبهای خون‌گرم» که از ترکیب دو نژاد دیگر بدست آمده است که برای سواری‌های با هدف ویژه آموزش می‌بیند و در اروپا معمول است.
امروزه بیش از ۳۰۰ گونه اسب در جهان وجود دارد که هرکدام برای هدف ویژه‌ای پرورش می‌یابند.
اسبهای عربی
رنگ اسب
اسب ها رنگ بدن‌های بسیار متنوعی دارند.
اغلب اسب را نخست با رنگ بدنش معرفی می‌کنند، سپس نژاد یا جنسیت. اسبهای هم‌رنگ از روی تفاوت در وسم‌های سفید روی پوستشان شناسایی میشوند؛ وسم‌هایی که در کنار الگوهای متنوع خال‌داشتن پوست، مستقل از رنگ پوست بدن به ارث برده میشوند.
بسیاری از ژن‌هایی که الگوها و رنگ‌های پوست بدن اسبها را تولید می‌کنند شناسایی شده‌اند.
آزمایش‌های ژنتیکی کنونی توانسته‌اند کمینه ۱۳ علل گوناگون موثر بر رنگ پوست را پیدا کنند
و پژوهش بر روی یافتن ژن‌های جدید مرتبط با ویژگی‌های این جانور ادامه دارد.
رنگ‌های اصلی بدن اسبها یعنی Chestnut و سیاه توسطی ژنی کنترل‌شده توسط گیرنده ملانوکورتین ۱ تعیین میشوند.
این ژن با نام‌های «ژن گسترش» یا «فاکتور قرمز» نیز شناخته می‌شود
چرا که فرم مغلوب آن قرمز رنگ است و فرم غالبش سیاه.
ژن‌های اضافی دیگری سرکوب رنگ سیاه به رنگ‌آمیزی نقطه‌ای را کنترل می‌کنند؛ عملی که باعث پدید آمدن اسبهای Bay می‌شود.
این ژن‌ها همچنین مسوول تولید همه دیگر الگوهای رنگ‌آمیزی گوناگونی هستند که بر پوست بدن اسبها پدید می‌آیند.
نکاتی جالب در مورد اسب ها
کوچکترین اسب جهان ۴۳ سانتی متر قد و ۲۶ کیلوگرم وزن دارد.
سگ‌ها ۱۳ نوع گروه خونی، اسبها ۸، گاوها ۹ و انسانها فقط ۴ گروه خونی دارند.
اسبها روزانه حداقل ۲۶ گالون آب میخورند. درواقع ۵۰٪ از کل وزن اسبها را آب تشکیل می‌دهد.
دندانهای اسب همیشه در حال رشد هستند.
وزن مغز یک اسب تقریبا نصف وزن مغز یک انسان است.
تعداد دندانها اسب نر و ماده با هم تفاوت دارد. اسبهای نر ۴۴ دندان و اسبهای ماده بین ۳۶ تا ۴۰ دندان دارند.
اندازه‌‌ی چشم اسبها ۹ برابر چشم انسان‌هاست. در اصل اسبها از تمام پستاندارن روی خشکی چشم‌های بزرگتری دارند. آنها همچنین تقریبا دیدی ۳۶۰ درجه دارند.
اسب ها در سن ۴ سالگی به بلوغ کامل می رسند
یک اسب مونث بعد از ۴ سالگی به نام مادیان صدا می شود
یک اسب مذکر بعد از ۴ سالگی به نام سیلمی صدا می شود
اسب ها عموما بیش از ۱۴۵ سانت قد دارند
به اسب های کوچکتر از ۱۴۵ سانت پونی گفته می شود
************************************
تحقیق کامل درباره مهره داران و خصوصیات آن ها
************************************
بیش از ۲۰۰ نوع نژاد اسب در دنیا وجود دارد
دوران بارداری یک اسب ۱۱ ماه است اما گاهی از ۱۰ الی ۱۲ ماه هم می شود
عمر متوسط اسب ها حدود ۲۰ الی ۲۵ سال می باشد و پیر ترین اسب دنیا ۶۲ سال عمر کرده است.
یک اسب حدود ۱۷۵ تکه استخوان در بدن دارد
سم اسب ها در ماه حدود ۱ سانتی متر رشد می کند
مفاصل بین استخوان اسب ها حدود سن ۳٫۵ سالگی رشد کامل می کند
اکثر نژاد اسب ها ۱۸ دنده دارند
اسب های نژاد عرب ۱۷ دنده دارد
اکثر نژاد اسب ها ۶ استخوان کمری دارند
اسب های نژاد عرب ۵ استخوان کمری دارند
اکثر نژاد اسب ها ۱۸ مهره در دم خود دارند
اسب های عرب ۱۶ مهره در دم خود دارند
اسب ها در آن واحد میتوانند به دو زاویه متفاوت نگاه کنند بغیر از جلو و عقب خود
شیهه اسب ها ۸ نوع مختلف است
اسب ها نمی توانند استفراغ کنند
یک کره اسب می تواند پس از یک ساعت اول تولد بایستد و بعد از ۲ ساعت قدم و یورتمه برود یا بدود
اولین شیری که یک مادیان تولید می کند بسیار غنی است و کره را در برابر بیماری محافظت می نماید
بیشتر کره اسب ها از ۲۷ فروردین تا ۲۷ اردیبهشت به دنیا می آیند
بیشتر کره ها شب ها به دنیا می آیند
زمان وضع حمل مادیان ها نباید دور آنها شلوغ باشد وگرنه این کار به تعویق می افتد
وضع حمل مادیان ها از ۱۵ دقیقه تا ۱ ساعت طول می کشد و اگر از ۱ ساعت بیشتر طول بکشد مطمئنا دچار مشکلی شده اند
منابع:
daneshchi.ir
bartarinha.ir
horse.blogsky.com
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
⇐ کلیک کنید: مشاهده مطالب جدید و داغ امروز ⇒
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
